De Twee Vliegen van Iran: Een verhaal over listigheid en karma?

Diep in de rijke folklore van 16e-eeuws Iran ligt een klein pareltje van een verhaal genaamd “Twee Vliegen”. Dit eenvoudig maar meeslepend sprookje, doordrenkt met symboliek en ironie, heeft generaties lang de fantasie van luisteraars gevangen. Het vertelt het verhaal van twee vliegen die, gedreven door hun instinct voor overleven, in een ongewone situatie terechtkomen en daarmee een reflectie oproepen op menselijke drijfveren.

De “Twee Vliegen” begint met een schilderachtige scène: twee vliegen, genaamd Moosh en Goor, zitten op een bak vol zoete dadels. Ze zijn verblind door de lekkernij en vergeten hun natuurlijke angst voor gevaar. Hun onverzadigbare eetlust drijft hen tot overeten, waardoor ze niet meer in staat zijn om weg te vliegen als een kat zich naderend ziet. Panisch zoeken ze naar een uitweg, maar hun dikke buiken laten hun vleugels zwaar en onhandig worden.

Het dilemma van de twee vliegen

De situatie lijkt hopeloos, totdat Goor, de slimmer van de twee, een plan bedenkt. Hij suggereert dat Moosh zich als dood doet, waardoor de kat hem zal negeren en alleen op Goor zal focussen.

Met enige aarzeling stemt Moosh toe. Hij trekt zijn poten dicht tegen zijn lichaam en sluit zijn ogen, terwijl hij zijn adem vertraagt tot bijna onmerkbaar. De kat naderend, snuffelt aan Moosh met argwaan. De stilte van de vlieg doet hem twijfelen en hij besluit verder te gaan met Goor als prooi.

Terwijl de kat zich op Goor voorbereidt, grijpt Moosh deze kans om weg te vliegen. Hij schiet met een onverwachte snelheid de lucht in, achterlatend een verbaasde en verraste Goor die nu alleen staat voor de hongerige kat.

Ironie en reflectie op menselijke drijfveren

De “Twee Vliegen” is een verhaal vol ironie en dubbele bodems. Terwijl Moosh door zijn listigheid ontsnapt, wordt Goor geconfronteerd met de consequenties van zijn naïviteit. Het sprookje priekt op de subtiele manier menselijke eigenschappen als egoïsme, opportunisme en vertrouwen.

Moosh, gedreven door zijn eigen instinct voor overleven, toont geen aarzeling om zijn vriend in gevaar te laten om zichzelf te redden. Dit roept vragen op over het belang van loyaliteit en de grenzen van zelfbehoud.

Tegelijkertijd dient Goor als een waarschuwing tegen blind vertrouwen. Zijn impulsieve keuze om Moosh’s plan te volgen leidt tot een tragisch einde, wat benadrukt dat niet alle bondgenoten betrouwbaar zijn.

De “Twee Vliegen” eindigt niet met een duidelijke moraal, maar laat ruimte voor interpretatie en reflectie. Het sprookje legt bloot hoe menselijke drijfveren, zelfs de meest natuurlijke, soms tot onverwachte en pijnlijke gevolgen kunnen leiden.

Een tijdloos verhaal

De “Twee Vliegen” heeft, ondanks zijn eenvoudige aard, een tijdloze aantrekkingskracht. De combinatie van humor, spanning en diepe reflectie maakt het tot een boeiend verhaal voor mensen van alle leeftijden.

In de wereld van sprookjes, waar dieren menselijke eigenschappen aannemen en moraal lessen vaak verpakt zijn in fantastische situaties, bieden verhalen zoals “Twee Vliegen” een unieke kijk op onze eigen aard. Ze dwingen ons na te denken over onze keuzes, de gevolgen ervan en de complexiteit van menselijke relaties.

Het verhaal is meer dan alleen amusement; het is een spiegel die we aan onszelf kunnen voorhouden om beter te begrijpen wie we zijn en hoe we met elkaar omgaan.